Mantelzorg tijdens Corona

“Ja, we hebben dagelijks met corona te maken. Vanochtend werd ik gebeld door een thuiszorgorganisatie, over een ouder echtpaar. De man is overleden aan corona en de vrouw is ook besmet, ligt thuis ziek in bed. Of wij haar zeven nachten per week mantelzorg kunnen bieden. Het is zo moeilijk om dan nee te zeggen. Maar dat kunnen we onze Saars niet vragen, dat doen we niet. Die verantwoordelijkheid kunnen en willen wij niet nemen.”

Saar aan Huis is een mantelzorgorganisatie met inmiddels 40 vestigingen in Nederland. Angele Vollers is zelfstandig vestigingsmanager. “Samen met Sabine Dohmen, dat moet je niet vergeten. We kennen elkaar al heel lang, we hebben samen gemantelzorgd voor een zieke vriendin en twee jaar geleden zijn we een vestiging van Saar aan Huis gestart. Inmiddels werken we met ruim vijftig Saars. Over het algemeen vijftigplussers, mannen en vrouwen die graag van betekenis willen zijn voor anderen.”

“Koken, boodschappen doen, persoonlijke verzorging, mee naar de huisarts, kleine probleempjes oplossen, een spelletje doen, er gewoon voor iemand zijn. Cliënten betalen onze mantelzorg uit eigen middelen, bijvoorbeeld uit een persoonsgebonden budget. Of we leveren vervangende mantelzorg, in opdracht van kinderen. Zo zorgen we voor een vrouw met dementie, bij haar komt zeven dagen per week, twee keer per dag een Saar. Haar dochter woont in Canada en is gerustgesteld door onze aanwezigheid.”

“Ze zit samen met de Saars die haar moeder verzorgen in een appgroepje en wordt volledig op de hoogte gehouden. Laatst zag ik een foto voorbijkomen van haar moeder in het zonnetje op het balkon. Met een bordje versgebakken flensjes, mooi toch!” Zo is er voor meerdere cliënten een appgroep. Geweldig om te zien, die betrokkenheid. Je moet dit werk niet doen voor het geld. Onze Saars zijn mensen die graag voor anderen zorgen, een paar uur per week of meer. Nu, met Corona, is het weleens lastig om dat te blijven doen.”

“Onze Saars komen bij cliënten waar het bezoek nog steeds in en uitloopt. Dat kan natuurlijk niet. De client zelf is vaak dement en heeft geen idee, maar bezoekers zouden beter moeten weten. Laatst was er iemand die terloops vertelde dat hij net terug was uit Italië, die zou toch beter moeten weten! Daarom hebben we in overleg met thuiszorg een briefje achter het raam geplakt: vanwege corona geen bezoek.”

“Het risico is eenvoudigweg te groot, voor onze cliënten én voor onze Saars. Ze hebben geen beschermende kleding en geen mondkapjes. Ja, stoffen. Die hebben ze van ons gekregen. Ze bieden onvoldoende bescherming, maar de professionele zijn niet meer te vinden, die gaan naar ziekenhuizen. Ons advies is afstand houden! Een lieve lach of een paar hartelijke woorden doen vaak al genoeg. Maar ja, in de praktijk… Stel je voor dat een van onze Saars corona krijgt. Die verantwoordelijkheid drukt zwaar op ons. Ja, daar liggen Sabine en ik ’s nachts weleens wakker van…”