Op zeker moment raakte zijn geliefde echter in een depressie, die zo ernstig werd dat ze een einde aan haar leven maakte. Bobs wereld stortte in. Niet lang daarna verkocht hij zijn schip. Varen zonder zijn vrouw deed hem eerder verdriet dan dat het hem vreugde gaf.
In 2018 werd een begin van Alzheimer geconstateerd. Al snel riep hij de hulp van Saar aan Huis in en mocht ik me over hem ontfermen. Bob is een fijn en dankbaar mens om voor te zorgen. We praten veel, trekken er samen op en ik geniet van zijn verhalen over zijn avonturen met zijn zeiljacht. Omdat hij een tijdje geleden jarig was, had ik bedacht om een bijzondere dag voor hem te organiseren. Ik had een beetje rondgevraagd en kwam zo op een website terecht van een botenverhuurbedrijf. Ik belde de eigenaar en ja: er bleek een zeilschip te huur, mét schipper. Het schip leek erg op het jacht dat Bob ook had gehad.
De verrassingsdag brak aan en toen Bob ontdekte wat we gingen doen kon hij zijn geluk niet op. Schipper Roel wachtte ons op en begroette Bob en mij hartelijk. Bob werd onmiddellijk benoemd tot kapitein. Roel en ik hesen de zeilen en met een glimlach van oor tot oor stond Bob achter het roer. We maakten een heerlijke zeiltocht en je zag Bob groeien van geluk en eigenwaarde.
Het is inmiddels al even geleden. Langzaam vergeet Bob steeds meer dingen, maar het zeilavontuur dat we samen hadden staat hem nog steeds helder voor de geest. We hebben het er nog vaak over en iedere keer zie ik dan weer die blije glimlach terug. Het is een voorrecht om voor Bob te mogen zorgen.
Annette K. (Saar)
